W gamie modeli producentów rowerów pojawia się coraz więcej modeli rowerów MTB typu trail (w tłumaczeniu z angielskiego „szlak”), które są idealnym kompromisem pomiędzy wyścigowymi modelami XC, a wyczynowymi maszynami enduro. Dlaczego szlakowe rowery górskie? Bo są bardziej uniwersalne i doskonale nadają się do zabawy na leśnych i górskich trasach. Żaden inny typ roweru nie zapewnia tak bezkompromisowych osiągów i wszechstronności w każdej sytuacji.
Rowery trail umożliwiają pokonywanie długich tras, dobrze podjeżdżają i jeszcze lepiej zjeżdżają. Mają dużą zwrotność oraz stabilność przy większych prędkościach. Kluczem do sukcesu jest zaawansowana geometria ramy – m.in. płaski kąt główki, dłuższy przedni trójkąt, a także krótka rura podsiodłowa. Rowery trailowe mogą mieć zarówno pełne zawieszenie (full suspension), jak również być wyposażone tylko w przedni amortyzator (hardtail). Można w nich zmieścić bardzo szerokie opony, które ułatwiają pokonywanie przeszkód w terenie. Są stosunkowo lekkie (lżejsze od rowerów enduro, ale cięższe od rowerów XC) i nie boją się większych dystansów. Na krętych single trackach radzą sobie jak ryba w wodzie. Są szybkie, zwrotne, prowadzą się niezwykle pewnie i umożliwiają bardziej agresywną jazdę.
Rower trailowy to rower najczęściej wyposażony w:
– przedni amortyzator o skoku 120-150 mm,
– opony terenowe o szerokości co najmniej 2,2 cala,
– szeroką kierownicę,
– dobrej klasy hamulce tarczowe hydrauliczne,
– regulowaną sztycę siodełka,
– krótki mostek.
Od sportowego roweru XC różni go:
– większa długość górnej rury,
– większy skok amortyzatora,
– bardziej płaski kąt główki ramy,
– większe rozstawienie kół,
– większa waga.
Plusy roweru trail:
– dobre pokonywanie nierówności,
– komfortowa pozycja (bardziej wyprostowana),
– stabilność podczas jazdy,
– dobrze zjeżdża z górki,
– dobrze się go kontroluje,
– można na nim skakać.
Minusy roweru trail:
– podjeżdża pod górkę gorzej niż XC.
