Wentyl to taki wynalazek, przez który wtłaczamy powietrze do dętki lub bezpośrednio do opony (w przypadku bezdętkowców), po czym powietrze to pozostaje w środku i nie wydostaje się na zewnątrz.
Wentyl Schrader (samochodowy/AV) – wynaleziony w Stanach Zjednoczonych już w 1893 roku. Ma średnicę 8 mm. Składa się z metalowej rurki gwintowanej z zewnątrz i wewnątrz oraz wewnętrznego rdzenia ze sprężynką i dwiema uszczelkami. Zaletą tego zaworu jest możliwość pompowania prawie każdą pompką, także na stacji benzynowej.
Wentyl Presta (FV/SV) – opatentowany przez firmę Michelin w latach dwudziestych XX wieku. Ma średnicę 6 mm. Zbudowany z gwintowanej rurki, połączonej trwale z dętką. Ma w środku rdzeń z gwintowanym tłoczkiem. Charakteryzuje go duża szczelność.
Wentyl Dunlop (DV) – wynaleziony w 1891 roku. Stosowany w rowerach starszego typu. Ma bardzo prostą budowę, w środku sworzeń z metalową kulką. Niewątpliwą wadą Dunlopa jest to, że używając go nie można sprawdzić ciśnienia powietrza w dętce.
